انواع خطوط اينترنتي کدام اند؟

خطوط آنالوگ معمولي Dial up:

سرويسي است که با شماره گيري خط تلفن شهري شما را از طريق دستگاه مودم به شبكه جهاني اينترنت متصل مي‌نمايد و امكان دستيابي به صفحات شبكه جهاني وب را فراهم مي آورد . اين امكان از طريق سرويس دهنده خدمات اينترنتي فراهم مي گردد به طوري كه سرعت و كيفيت اين خطوط بستگي به امكانات و عملكرد سرويس دهنده خواهد داشت.نرخ انتقال DATA توسط اين خطوط حداکثر 33.6 KB/S مي باشد. استفاده از اين خطوط براي اتصال به اينترنت در کشورمان بسيار رايج مي باشد.

 

t1:
نام خطوط مخابراتي مخصوصي است که در آمريکا و کانادا ارائه مي شود. بر روي هر خط T1 تعداد 24 خط تلفن معمولي شبيه سازي مي شود. هر خط T1 مي تواند حامل 1.5 MB/s پهناي باند باشد.
E1:
نام خطوط مخابراتي مخصوصي است که در اروپا و همچنين ايران ارائه مي شود. بر روي هر خط e1 تعداد 30 خط تلفن معمولي شبيه سازي مي شود. هر خط e1 مي تواند حامل 2 mb/s پهناي باند باشد.نرخ انتقال data توسط اين خطوط جهت مودمهاي ارائه شده در ايران حداکثر 56 kb/s مي باشد.که البته در صورت فراهم نمودن مودمهاي سريعتر کاربر ميتواند برابر سرعت مودم خود ديتا را دريافت نمايد. مشخصه اين سيستم پيش شماره متفاوت آنها نسبت به خطوط عادي ميباشد.
ISDN:
اساس طراحي تکنولوژي ISDN به اواسط دهه 80 ميلادي باز ميگردد که بر اساس يک شبکه کاملا ديجيتال پي ريزي شده است .در حقيقت تلاشي براي جايگزيني سيستم تلفني آنالوگ با ديجيتال بود که علاوه بر داده هاي صوتي ، داده هاي ديجيتال را به خوبي پشتيباني کند. به اين معني که انتقال صوت در اين نوع شبکه ها به صورت ديجيتال مي باشد . در اين سيستم صوت ابتدا به داده ها ي ديجيتال تبديل شده و سپس انتقال مي يابد .

ISDN به دو شاخه اصلي تقسيم مي شود . N-ISDN و B-ISDN . B-ISDN بر تکنولوژي ATM استوار است که شبکه اي با پهناي باند بالا براي انتقال داده مي باشد که اکثر BACKBONE هاي جهان از اين نوع شبکه براي انتقال داده استفاده مي کنند (از جمله شبکه ديتا ايران) . نوع ديگر B-ISDN يا ISDN با پهناي باند پايين است که براي استفاده هاي شخصي طراحي شده است .

در ي مهم وجود دارد. bri و pri . نوع pri براي ارتباط مراکز تلفن خصوصي (pbx ) ها با مراکز تلفن محلي طراحي شده است . e1 يکي از زير مجموعه هاي pri است که امروزه استفاده زيادي دارد . e1 شامل سي کانال حامل (b-channel ) و يک کانال براي سيگنالينگ ( d-channel) ميباشد که هر کدام 64kbps پهناي باند دارند . بعد از سال 94 ميلادي و با توجه به گسترش ايتنرنت ، از pri isdn ها براي ارتباط isp ها با شبکه pstn استفاده شد که باعث بالا رفتن تقاضا براي اين سرويس شد.

همچنانکه در ايران نيز isp هايي که خدمات خود را با خطوط e1 ارايه مي کنند روز به روز در حال گسترش است . نوع ديگر isdn، briاست( نوعي که در کيش از آن استفاده شده) که براي کاربران نهايي طراحي شده است.

اين استاندارد دو کانال حامل 64Kbps و يک کانال براي سيگنالينگ با پهناي باند 16kbps را در اختيار مشترک قرار مي دهد .

اين پهناي باند در اواسط دهه 80 ميلادي که اينترنت کاربران مخصوصي داشت و سرويسهاي امروزي همچون HTTP ، MultiMedia ، Voip و …. به وجود نيامده بود ، مورد نياز نبود همچنين براي مشترکين عادي تلفن نيز وجود يک ارتباط کاملا ديجيتال چندان تفاوتي با سيستمهاي آنالوگ فعلي نداشت و به همين جهت صرف هزينه هاي اضافي براي اين سرويس از سوي کاربران بي دليل بود و به همين جهت اين تکنولوژي استقبال چنداني نشد

تنها در اوايل دهه 90 بود که براي مدت کوتاهي مشترکين ISDN افزايش يافتند . پس از سال 95 نيز با وجود تکنولوژيهايي با سرعتهاي بسيار بالاتر مانند ADSL که سرعتي حدود8MB/S براي دريافت و 640KB/S را براي دريافت با هزينه کمتر از ISDN در اختيار مشترکين قرار ميدهد ، انتخاب ISDN از سوي کاربران عاقلانه نبود.

در حقيقت مي توان گفت کهISDN BRI تکنولوژي بود که در زماني به وجود آمد که نيازي به آن نبود و زماني که به آن نياز احساس مي شد ، با تکنولوژيهاي جديد تري که سرعت بالاتر و قيمت بيشتر داشتند جايگزين شده بود .

 

 

leased line يا digital subscriber line يا dsl :

خطي است که بصورت نقطه به نقطه دو محل را به يکديگر متصل مي کند که از آن براي تبادل Data استفاده مي شود. اين خط داراي سرعت بالايي براي انتقال Data است. نکته قابل توجه اين که در دو سر خط Leased بايد مودمهاي مخصوصي قرار داد.

اينترنت پرسرعت ADSL

adsl asymmetric digital subscriber line از يک تکنولوژي با نام “خطوط مشترك نامتقارن ديجيتال ” استفاده مي نمايد. اين خطوط همانند dial up از خطوط تلفن شهري بهره مي گيرد اما داراي سرعت بالاتري مي باشد ضمن آنكه با اين خطوط قادر خواهيد بود هم زمان با استفاده از خطوط اينترنت از خطوط مكالمه خط تلفن نيز بهره بگيريد.

به موازات افزايش طول خط ارتباطي ، کيفيت سيگنال افت و سرعت خط ارتباطي کاهش پيدا مي نمايد. کاربراني که در مجاورت و نزديکي شرکت ارائه دهنده سرويس dsl قرار دارند، داراي کيفيت و سرعت مناسب تري مي باشند. / انواع خطوط اينترنتي کدام اند؟

نامتقارن بودن اين خطوط به معناي نابرابري ميان سرعت دريافت و ارسال داده در اينترنت مي باشد . تکنولوژي ADSL قادر به ارائه بالاترين سرعت دريافت اطلاعات در حالت ” اينترنت به کاربر ” (Downstream) تا 8 مگابيت در ثانيه است. سرعت ارسال اطلاعات ” از کاربر به اينترنت” (Upstream) داراي محدوده 640 کيلوبيت در ثانيه خواهد بود. در عمل ، بهترين سرعت ارائه شده براي ارسال اطلاعات از اينترنت به کاربر ، 1.5 مگابيت در ثانيه و سرعت ارسال اطلاعات توسط کاربر بر روي اينترنت ، 640 کيلوبيت در ثانيه است .

ممکن است اين سوال در ذهن خوانندگان مطرح گردد که اگر تکنولوژي DSL داراي محدوديت فاصله است ، چرا محدوديت فوق در رابطه با مکالمات صوتي صدق نمي کند ؟ در پاسخ بايد به وجود يک تفويت کننده کوچک که Loading coils ناميده مي شود ، اشاره کرد.شرکت هاي تلفن از تفويت کننده فوق، به منظور تقويت سيگنال صوتي استفاده مي نمايند.
ADSL از دو دستگاه خاص استفاده مي نمايد. / انواع خطوط اينترنتي کدام اند؟

يکي از دستگاهها در محل مشترکين و دستگاه ديگر براي ISP ، شرکت تلفن و يا سازمانهاي ارائه دهنده خدمات DSL ، نصب مي گردد. در محل مشترکين از يک ترانسيور DSL استفاده مي گردد. شرکت ارائه دهنده خدمات ADSL از يک DSL ACCESS MULTIPLEXER (DSLAM) به منظور دريافت اتصالات مشترکين در محل خود استفاده مي نمايد

 

wireless:
يک روش بي سيم براي تبادل اطلاعات است. در اين روش از آنتن هاي فرستنده و گيرنده در مبدأ و مقصد استفاده مي شود. اين آنتن ها بايد رو در روي هم باشند. برد مفيد اين آنتن ها بين 2 تا 5 کيلومتر بوده و در صورت استفاده از تقويت کننده تا 20 کيلومتر هم قابل افزايش است. از نظر سرعت انتقال Data اين روش مطلوب بوده اما بدليل ارتباط مستقيم با اوضاع جوي و آب و هوايي از ضريب اطمينان بالايي برخوردار نيست.

اينترنت ماهواره اي
کاربران اينترنت با استفاده از امکانات متعددي قادر به اتصال به اينترنت و استفاده از منابع موجود مي باشند. استفاده از خطوط تلفن معمولي ، مودم کابلي ، خطوط dsl ، اينترنت بدون کابل ، نمونه هائي در اين زمينه مي باشند. در صورتيکه کاربران اينترنت قادر به استفاده از هيچکدام از وسايل ارتباطي فوق نباشند ( بدليل وجود مسافت زياد بين استفاده کننده و مرکز ارائه دهنده خدمات مورد نظر ) ، امکان استفاده از اينترنت ماهواره اي وجود خواهد داشت .

اينترنت ماهواره اي از خطوط تلفن و يا سيستم هاي مبتني بر کابل براي برقراري ارتباط استفاده نمي نمايد. در اين نوع سيستم ها از يک “بشقاب ماهواره اي ” براي ارسال و دريافت اطلاعات ( دو طرفه ) استفاده مي گردد. معمولا” در اين نوع سيستم ها سرعت ارسال اطلاعات معادل يک دهم سرعت دريافت اطلاعات است . مودم هاي کابلي و خطوط dsl نسبت به اينترنت ماهواره اي داراي سرعت بمراتب بيشتري در رابطه با دريافت اطلاعات مي باشند. سرعت اينترنت ماهواره اي ده برابر سرعت يک مودم معمولي است.

موسسات و شرکت هاي متفاوتي تاکنون سرويس اينترنت ماهواره اي را در اختيار علاقه مندان قرار مي دهند. Star Band، Pegasus Express، Teledesic و Tachyon نمونه هائي از شرکت هاي ارائه دهنده خدمات اينترنت ماهواره اي بصورت دو طرفه مي باشند. سرويس ارائه شده توسط Tachyon در امريکا ، اروپاي غربي و مکزيک ارائه شده است . Pegasus Express نسخه دو طرفه Direct PC است. / انواع خطوط اينترنتي کدام اند؟

در اينترنت ماهواره اي دو طرفه از عناصر زير استفاده مي شود:

يک “بشقاب ” (dish) با ابعاد دو و يا سه فوت
دو عدد مودم ( Uplink، downlink )
کابل هاي کواکسيال بين بشقاب و مودم

leased modem :

به مودم هايي گفته مي شود که در دو طرف خط Leased قرار مي گيرند. از جمله اين مودم ها مي توان به Patton ، Paradyne ، WAF ، PairGain ، Watson اشاره کرد. از ميان انواع مودم هاي Leased مدل Patton در کشورمان رايج تر بوده و داراي مدلهاي زير است: 1092A (Upto 128Kb/s) ، 1088C ( Upto 2Mb/s) و 1088i (Upto 2Mb/s) مدل 1088i مودم/ روتر بوده و براي کار Bridge بيشتر استفاده مي شود.@#@

CHANNELBANK:
دستگاهي است که از آن براي تبديل خطوط e1 به خطوط تلفن معمولي و بالعکس استفاده مي شود.

انواع Modem

مودمها داراي انواع مختلفي هستند که مهمترين آنها عبارتند از:
1- analog modems:
از اين مودمها براي برقراري ارتباط بين دو کامپيوتر (User و ISP) از طريق يک خط تلفن معمولي استفاده مي شود. انواع گوناگوني از اين نوع مودم در بازار يافت مي شود که برخي از آنها عبارتند از: Acorp ، Rockwell ، Dlink و … .

2- LEASED MODEMS:
استفاده از اين مودمها در دوسر خط leased الزامي است. مدلهاي معروف اين نوع مودم ها عبارتند از: patton ، paradyne ، waf ، pairgain ، watson
Satellite: به معناي ماهواره مي باشد. امروزه بسياري از ماهواره ها خدمات اينترنت ارائه مي کنند. برخي از آنها عبارتند از: Taicom ، Sesat ، Telestar 12 ، EuroAsia Sat IntelSat 902 ، France Telecom ، ArabSat

BANDWIDTH:
به اندازه حجم ارسال و دريافت اطلاعات در واحد زمان bandwidth گفته مي شود. واحد اصلي آن بيت بر ثانيه مي باشد. هنگامي يک isp مي خواهد پهناي باند خود را چه از طريق ديش و چه از طريق ساير روشها تهيه کند بايد ميزان پهناي باند درخواستي خود را در قراردادش ذکر کند. معمولا” پهناي باند براي ispهاي خيلي کوچک64kb/s است و براي ispهاي بزرگتر اين مقدار افزايش مي يابد و براي ispهاي خيلي بزرگ تا 2mb/s و حتي بيشتر هم مي رسد. پهناي باند بر دو نوع است:

1- Shared Bandwidth: اين نوع پهناي باند ارزان تر بوده و در آن تضميني براي تأمين پهناي باند طبق قرارداد براي مشترک وجود ندارد. چراکه اين پهناي باند بين تعداد زيادي ISP مشترک بوده و همگي از آن استفاده مي کنند. بنابراين طبيعي است که ممکن است در ساعات پر ترافيک ISP نتواند از پهناي باند درخواستي خود بهره ببرد.

2- DEDICATED BANDWIDTH: اين نوع پهناي باند گران تر بوده اما در آن استفاده از سقف پهناي باند در تمام ساعات شبانه روز تضمين شده است. زيرا پهناي باند بصورت اختصاصي به مشترک اختصاص يافته است.

 

bandwidth quality:
به معناي کيفيت پهناي باند مي باشد.کيفيت پهناي باند به دو عامل زير بستگي دارد:

1- PING TIME: به مدت زماني گفته مي شود که يک PACKET از ISP به مقصد يک HOST قوي (مثلا” WWW.YAHOO.COM) در اينترنت ارسال شده و پس از دريافت پاسخ مناسب دوباره به ISP باز مي گردد. هرچه اين زمان کمتر باشد پهناي باند از کيفيت بهتري برخوردار است.

2- packet loss: هنگامي که يک packet به اينترنت ارسال مي شود ممکن است که بدلايل مختلف مفقود شده و يا از دست برود. packet loss عبارت است از نسبت packetهاي از دست رفته و مفقود شده به کل packetها. هر چه اين نسبت کمتر باشد پهناي باند از کيفيت بهتري برخوردار است. / انواع خطوط اينترنتي کدام اند؟